DE GORGELS VAN MYJER – Ze hebben kleine gespierde beentjes en lijken op een bolletje wol: de Gorgels. Cabaretier Jochem Myjer beschrijft in De Gorgels een wonderbaarlijk minivolkje uit de duinen. Hij won er de Prijs van de Kinderjury mee en krijgt regelmatig foto’s toegestuurd van zelf geknutselde Gorgels: gehaakt, gebreid, gekleid, op het strand getekend. ‘Kinderen hebben een ongebreidelde fantasie. Dat is mooi om te zien.’
Je schrijft een boek en hup, je wint gelijk de Prijs van de Kinderjury. Was je er blij mee?
‘Blij mee? Dat is veel te zacht uitgedrukt! Het raakte me echt. Weet je waarom? Kinderen zijn de eerlijkste mensen op de hele wereld. Als zij voor zichzelf beslissen: ik vind dit een leuk boek, dan voelt dat als een ontzettend grote eer!’
Hebben de Gorgels een geschiedenis?
‘Ik heb ze spontaan verzonnen op de bedrand. Mijn kinderen, Melle en Limoni, zijn soms bang voor het slapengaan. “Je hoeft je nooit zorgen te maken,” zei ik op een avond. “Er zijn altijd wezentjes die op je passen. Hoe denk je dat een knie geneest? Zij maken een korstje op het wondje.” En zo begon het.’
En die naam?
‘Gorgels verwijst naar Leidenaars: die worden Glibbers genoemd, met de Leidse r zo lekker achter in je keel. Toen ik het luisterboek van De Gorgels ging inspreken werd er steeds gevraagd: mag het iets minder Leids?
Komen er nog meer boeken?
‘Jazeker. In november verschijnt er eerst een prentenboek, een soort prequel over de geboorte van waakgorgel Bobba. Rick de Haas heeft het fantastisch in beeld gebracht, hij tilt mijn werk echt naar een ander niveau. Qua karakter zijn we 180 graden verschillend, maar we hebben dezelfde passie, zijn allebei gek van duinen, strand en natuur. Toen ik zijn tekeningen voor het eerst zag, voelde ik gelijk: hem moet ik hebben.’ Melle uit het boek heeft een sterke band met zijn opa. Jijzelf ook? ‘Ja, ik had twee bijzondere opa’s. Maar de opa in De Gorgels is Jan Wolkers, de opa die ik ook gehad had willen hebben. De bioloog op Texel, de opa die je meeneemt de natuur in.’
Welke boeken las je zelf graag als kind?
‘Ik ben van nature een Annie M.G. Schmidt- en Roald Dahl-typje én ik ben groot fan van Sinterklaas. Als kind was ik een fanatieke lezer, ging naar de bibliotheek om naar Dolf Verroen en andere helden te kijken. Alles wat de fantasie prikkelt, vind ik mooi. Realistische verhalen of boeken met een onderliggende boodschap, die zijn aan mij minder besteed. Ik vind het belangrijk om de fantasie aan te spreken, de wereld is al zo ellendig. Dat is ook mijn filosofie op het podium: ik maak de wereld graag een beetje mooier.’
Was kinderboeken schrijven al langer je droom?
‘Ja, altijd al. Ik heb altijd een klik gehouden met kinderen, wilde cabaretier worden of kinderarts, maar ik werd uitgeloot voor de studie geneeskunde. Toen ik een paar jaar geleden ziek werd, dacht ik: potverdorie. Was ik bijna dood geweest, heb ik nog geen kinderboek geschreven. Een bevriende redacteur bij Leopold heeft mijn eerste manuscript anoniem aan collega’s laten lezen, ik wilde niet profiteren van mijn bekende naam. Van schrijven word ik ontzettend gelukkig, heb ik ontdekt. Ik had nooit gedacht dat er buiten cabaret nog iets zou zijn waar ik zo mijn hart in kon leggen.’
Midden in de nacht wordt Melle wakker. Er zit een vreemd wezentje op de rand van zijn bed. Het lijkt wel een bolletje wol, met armpjes en beentjes en twee harige, puntige oren. Maar als Melle het licht aandoet, is het wezentje verdwenen. Als hij er op school over vertelt, lacht iedereen hem uit. Zelfs zijn vader, die bioloog is, zegt dat het onzin is, dat zulke wezentjes niet bestaan. Maar Melle weet zeker wat hij gezien heeft…
De Gorgels is een fantasierijk en spannend avontuur over Gorgels, Brutelaars en een jongen met superogen. Geïllustreerd door Rick de Haas, bekend van Mees Kees. De Gorgels, Jochem Myjer. Leopold, € 13,99 (7+)
Dit interview stond in Lezen 3, 2016, auteur: Annemarie Terhell